ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ


ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΗΣΤΟΣ
 Πληροφορίες: 
Όνομα:  ΧΡΗΣΤΟΣ
Επίθετο:  ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΣ
Εργογραφία: 

ΕΡΓΑ

Φανταστικό μουσείο (Πεζογράφημα, Καστανιώτης, 2005)
Περίκλειστος Κόσμος (Μυθιστόρημα, Καστανιώτης, 2003)
Σουνυάτα (Μυθιστόρημα, Οδυσσέας, 1999, Καστανιώτης, 2004)
Encounters (Λεύκωμα, Reykjavik Art Museum, Ισλανδία, 2003)
Το Μαύρο Φόρεμα - The Black Dress (Artist Book, RCIPP, N.J., ΗΠΑ, 2001)
Ο Μανικιουρίστας (Μυθιστόρημα, Οδυσσέας, 2000)
Οι Συνταγές του Ναπολέοντα Δελάστου (Διηγήματα, Οδυσσέας, 1997)
Ο Βομβιστής του Παρθενώνα (Διηγήματα, Ανατολικός, 1996)
Γλωσσικό Κουτί (Δοκίμιο, Καστανιώτης, 2006)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
Le Manucure (Ο Μανικουρίστας), Γαλλία (Actes Sud, 2005, μετ. Anne Laure Brisac).
Maniker (Ο Μανικουρίστας), Σλοβενία (Skuc, 2005, μετ. M. Jovanovic).
Περίκλειστος κόσμος (Actes Sud, 2006)
Athenes, le sable et la poussiere, Γαλλία -συλλογικό- (Autrement, 2004).

ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΑΝΘΟΛΟΓΙΕΣ
Με ορθάνοιχτα μάτια (Επιμ. Κατερίνα Φράγκου, Καστανιώτης, 2004).
Μυθιστόρημα μιας πόλης (Ωμέγα, 2004).
Θρυμματισμένος πλανήτης (Επιμ. Μισέλ Φάις, Μίνωας, 2004).
Γρανίτα από λεμόνι (Κέδρος, 2004).
Η Αθήνα τη Νύχτα (Intro Books, 2006).

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΞΕΝΩΝ ΕΡΓΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Το βιβλίο των αποκαλύψεων (Rupert Τhompson, Περίπλους 2004)
Αμέρικα (Susan Sontag, National Book Award 2000, Οδυσσέας 2001)
Έγκλημα στη γειτονιά (Susanne Berne, Βραβείο Orange 1998, Οδυσσέας, 2000)

ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ - ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ
Gothenburg Book Fair 2004 (Γκέτεμποργκ, Σουηδία, προσκεκλημένος συγγραφέας με υποτροφία του δικτύου Literature Across Frontiers και την υποστήριξη του ΕΚΕΒΙ).
The Center for Critical Analysis of Contemporary Culture (Νέα Υόρκη. ΗΠΑ. με την υποστήριξη του ΕΚΕΒΙ).
RoSiZo (Μόσχα. Ρωσία. με υποτροφία του Trust for Mutual Understanding, ΗΠΑ).
The Rutgers Center for Innovative Printing and Paper (New York, ΗΠΑ. Writer-in-residence).
Sigurdur Nordal Institute (Ρέικιαβικ, Ισλανδία. Snorri Sturlusson Fellow, με υποτροφία του Sigurdur Nordal Institute).
Centrum Pro Metamedia (Πράγα,Τσεχία, με την υποστήριξη του ΕΚΕΒΙ).
The Baltic Center for Writers and Translators (Βίσμπυ, Σουηδία, με υποτροφία του BCWT).

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
Τακτικός συνεργάτης του ένθετου «Βιβλιοθήκη» της εφημερίδας Ελευθεροτυπία.
Επί δύο χρόνια (2003-2004) έγραφε την στήλη «Scriptorium» στο περιοδικό Διαβάζω. Συνεργασίες σε διάφορα έντυπα: Η Καθημερινή, Τα Νέα, Εντευκτήριο κ.ά.


Διεύθυνση: 

Στρατηγού Νίδερ 23
171 24 Νέα Σμύρνη


Έτος γέννησης:  1968
Τίτλος αποσπάσματος:  Θρυμματισμένος Πλανήτης
Κείμενο αποσπάσματος: 

COBALT BLUE



Η σειρά των πραγμάτων
Πρώτα έρχεται ο θάνατος. Μαζικός ή εξατομικευμένος? βίαιος θάνατος. Στιγμιαία, θαρρείς μαγική, απόλυτη σαρκική φθορά. Οι μεγάλες συμφορές έχουν μέσα τους κάτι ελκυστικό. Μια γλυκιά ευχαρίστηση σαν θλίψη. Μια ένοχη ηδονή που αψηφά τη συναίσθηση του σωματικού πόνου. Οι μεγαλειώδεις καταστροφές μοιάζουν με τη λαγνεία? ναρκώνουν την απουσία που έπεται της ζωής.

Η φωτεινή στήλη
Σ' εκείνον τον σημειακό τόπο της συντριβής, εκεί όπου η γη άντεξε το ανείπωτο βάρος, πάνω από τα χαλάσματα, βασίλευε η ελαφρότητα και η γαλήνη. Το όρυγμα που είδαμε ήταν σαν γιγάντια δαγκωματιά. Πού χάθηκε αυτή η τεράστια όψη; Έμοιαζε να 'χει αναληφθεί σιωπηλά στο στερέωμα. Μια μυστηριώδης μαγνητική διαταραχή την ξερίζωσε μεμιάς αψηφώντας τη βαρύτητα. Και μετά έβαλαν δύο παράλληλες στήλες φωτός που εκτοξεύονταν βαθιά μέσα στον νυχτερινό ουρανό. Μια όμορφη γαλάζια γραμμή που καθρεφτιζόταν ειρηνικά στην επιφάνεια του ποταμού.

"Πού ήσουν;"
Ήμουν στο σπίτι με τη Φράνσις και το απόγευμα θα πετούσα για την Αθήνα από το αεροδρόμιο του Newark. Βρισκόμουν στο ρετιρέ του πέμπτου ορόφου. Η μοναδική πολυκατοικία της πόλης έχει όνομα. The Highlander. Είναι το ψηλότερο κτίριο στο Highland Park του New Jersey. Τα τεράστια δέντρα της οδού St. Adelaide ήταν καταπράσινα. Οι δρόμοι εκείνο το πρωί της Τρίτης παρέμεναν άδειοι και σιωπηλοί. Κατάμαυρη, απάτητη υγρή άσφαλτος, τετραγωνισμένοι κήποι με ολόισιο χορτάρι, δίπατα ξύλινα σπίτια με σοφίτα, τρεις συναγωγές με κόκκινους τοίχους από τούβλα.

10.30 π.μ.
Ήμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε για το αεροδρόμιο. Πλησιάσαμε στον καναπέ εκτελώντας με πίστη το ρωσικό τελετουργικό που τόσο αγαπάει η Φράνσις και επιτάσσει να καθίσουν οι ταξιδιώτες για ένα λεπτό σιωπηλοί προτού ξεκινήσουν το ταξίδι τους, ώστε να αποχαιρετήσουν με τη σκέψη το άδειο σπίτι, όμως έξαφνα χτύπησε το τηλέφωνο. Κοιταχτήκαμε με απορία. Γνωρίζαμε και οι δύο ότι δεν επιτρεπόταν να σηκωθούμε από τον καναπέ, ούτε ν' αρθρώσουμε λέξη. Μέσα στο δωμάτιο είχε απόλυτη ησυχία. Μπήκε σε λειτουργία ο αυτόματος τηλεφωνητής και ακούσαμε μόνο αυτό: "Είστε ακόμα εκεί; Σκατά... ’νοιξε την τηλεόραση"!

P.B.S.
Η αμερικανική πόλη μοιάζει να βγαίνει ζωντανή από την οθόνη. Δεν πρέπει, λοιπόν να οδηγούμαστε από την πόλη στην οθόνη, αλλά αντιθέτως, από την οθόνη στην πόλη, για να συλλάβουμε το μυστικό της.

LIVE
Η σειρά με την οποία έγιναν τα γεγονότα και διαμορφώθηκαν οι κοινές μας πεποιθήσεις είναι η ακόλουθη. Ο πρώτος πύργος φλεγόταν ήδη. Η γραμμή των υπότιτλων που έτρεχε στη βάση της οθόνης αναφερόταν σε "πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα". Σπάσαμε την τελετουργική ρωσική αλαλία. Είναι προφανές ότι πρόκειται για ατύχημα! Το δεύτερο αεροπλάνο συντρίβεται μέσα στον άλλο ουρανοξύστη. Ο πρώτος πύργος καταρρέει. Η Φράνσις τρέχει στο τηλέφωνο. Όλες οι γραμμές είναι νεκρές ή κατειλημμένες. Ο δεύτερος πύργος καταρρέει. Βγαίνουμε στο μπαλκόνι πάνω από το Highland Park και κοιτούμε αμήχανα τριγύρω, λες και κάτι θα μπορούσε να φανεί στον αέρα. Τα κινητά τηλέφωνα δεν λειτουργούν. Βρισκόμαστε μόνο μισή ώρα μακριά από τη Νέα Υόρκη, και όμως, ο ουρανός είναι γαλήνιος και ολοκάθαρος. Το Ίντερνετ λειτουργεί. Οι περισσότερες σελίδες δεν "κατεβαίνουν", αλλά η αποστολή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου φαίνεται να είναι εφικτή.

Πρώτη μέρα

Από: Ράσα
Προς: Κρις
Θέμα: Τζέρεμι...
Κρις, είναι επιβεβαιωμένο; Ευτυχώς εσύ είσαι ασφαλής στο έδαφος. Ξέρω/ήξερα τον Τζέρεμι, είναι/ήταν καλός φίλος του Ντάριλ. Αναφέρθηκε ως επιβάτης σε κάποια από τις πτήσεις. Σε παρακαλώ γράψε μου αν μάθεις τίποτα.
Από: Κρις
Προς: Ράσα
Θέμα: Τι έμαθα
Ο Ίμπρα είδε το όνομα του Τζέρεμι στη λίστα. Δεν είναι βέβαιο ότι επιβιβάστηκε.

9/1/1939
Έχω κουραστεί να βλέπω την εικόνα της κατάρρευσης στο P.B.S. Είναι δύο μέρες που μένουμε κλεισμένοι στο σπίτι. Οι γέφυρες και οι σήραγγες έχουν κλείσει. Τα βράδια κάνουμε μεγάλους περιπάτους. Καθόμαστε σε ένα τραπεζάκι που κοιτά στον δρόμο και παραγγέλνουμε πίτσα κόσερ. Η Φράνσις μού δείχνει ένα ποίημα του Auden που κάποιοι φοιτητές κόλλησαν με ταινία στην πόρτα της εισόδου.

 

 

1η Σεπτεμβρίου 1939

Κάθομαι σε ένα από τα καταγώγια
Στην πεντηκοστή δεύτερη οδό
Αβέβαιος και φοβισμένος
Καθώς οι ευφυείς ελπίδες εκπνέουν
Μιας χυδαίας ανέντιμης δεκαετίας:
Κύματα οργής και φόβου
Κάνουν κύκλους πάνω από τις φωτεινές
Και τις σκοτεινιασμένες στεριές της γης,
Στοιχειώνοντας τις ιδιωτικές ζωές μας?
Η ακατονόμαστη οσμή του θανάτου
Βρομίζει τη σεπτεμβριάτικη νύχτα.

 


Τρίτη ημέρα

Από: Κρις
Προς: Ντάριλ
Θέμα: FW: Τζέρεμι...
Ντάριλ, ξέρεις αν είναι αλήθεια; Ελπίζω να κάνω λάθος...
Από: Ντάριλ
Προς: Κρις
Θέμα: RE: FW: Τζέρεμι...
Κρις, είναι άλλος Τζέρεμι Πάικ, όμως ο πατέρας του Τζέρεμι βρισκόταν στον 64ο όροφο του κτιρίου 1 όταν χτύπησε το πρώτο αεροπλάνο. Τηλεφώνησε σπίτι στις 9.00 και είπε ότι έπεσε το αεροπλάνο και δεν ακούσαμε καθόλου νέα του από τότε. Ο Τζέρεμι το πήρε κάπως άσχημα, γι' αυτό πρέπει να τον σκεφτόμαστε.
Από: Κρις
Προς: Τζέρεμι
Θέμα: Καλά και άσχημα
Τζέρεμι, χάρηκα τόσο όταν έμαθα ότι ήταν άλλος Τζέρεμι Πάικ στη λίστα επιβατών. Έμαθα όμως από τον Ντάριλ ότι ίσως να μην έχεις πάρει ακόμα νέα από τον πατέρα σου. Απλώς να σου πω ότι οι σκέψεις μας είναι μαζί σου.

BBQ
Μας κάλεσε για φαγητό ο ψυχίατρος Πήτερ Νιουμάγιερ. Αποφεύγουμε να κουβεντιάσουμε τις λογής ιστορίες φρίκης και τις υστερικές φήμες που κυκλοφορούν. Ο Πήτερ είναι ανήσυχος γιατί δεν μπορεί να δει τους ασθενείς του. Η εθνοφρουρά έχει κατεβεί στην Atlantic Ave. Προσπαθώ να αστειευτώ λέγοντας ότι στην Ελλάδα η μεγαλύτερη κρίση θα εκτυλισσόταν στους διαδρόμους των σουπερμάρκετ. Ο Πίτερ φέρνει στον κήπο τον φορητό υπολογιστή και μου δείχνει ένα μήνυμα που έλαβε από κάποιον ασθενή του.

Θέμα: FW: ΠΡΟΣΟΧΗ!
ΕΛΑΒΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ... ΣΚΕΦΤΗΚΑ ΟΤΙ ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΥΠ' ΟΨΙΝ...
-----Original Message-----
ΕΝΑΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΑΡΑΒΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ. ΤΟΥ ΕΛΕΙΠΑΝ $.75 ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ. ΑΥΤΟΣ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΑ ΔΙΝΕΙΣ ΑΥΤΑ - ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ. ΕΚΕΙΝΗ ΑΓΝΟΗΣΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑ ΟΤΑΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΣΤΟ ΠΑΡΚΙΝΓΚ. ΤΗΝ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΚΑΙ ΤΗ ΡΩΤΗΣΕ ΞΑΝΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ. ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΕΙΠΕ: "ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΞΕΠΛΗΡΩΣΩ, ΜΑ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΑΥΤΟ: ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΤΗΣ COCA-COLA ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ". ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΓΙ' ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ, ΜΕΤΑ ΤΗΝ 9/11 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟ.

Ο άνθρωπος πουλί
Η πιο σπαρακτική εικόνα είναι οι άνθρωποι που πηδούν στο κενό. Δεν είναι η συντριπτική κατάληξη που δίνει αίσθηση ρίγους, αλλά το ίδιο το σώμα εν πτήσει. Προσπαθώ να πετύχω στην τηλεόραση τις κοντινές λήψεις των ανθρώπων που πέφτουν. Ο θάνατος καθ' αυτός με αφήνει ασυγκίνητο. Προσπαθώ να δείξω συμπάθεια και ενδιαφέρον, αλλά η αλήθεια είναι ότι -χωρίς ίχνος μνησικακίας ή άλλης συναισθηματικής εμπλοκής- παρακολουθώ τα πάντα γύρω μου με ψυχραιμία και περιέργεια. Η Φράνσις επέστρεψε στο πανεπιστήμιο. Πέρασα όλο το πρωί προσπαθώντας να επικοινωνήσω με την Virgin Atlantic.

Τέταρτη μέρα

Από: Jeremy
Προς: Κρις
Θέμα: RE: Καλά και άσχημα
Κρις, σ' ευχαριστώ, καταλαβαίνεις πόσο σημαντική είναι η υποστήριξη που λαμβάνω και περισσότερο από σας τους δικούς μου. Ο πατέρας μου δεν τη βγάζει. Δεν έχουμε ακόμη το πτώμα και είναι περιττό να σου πω ότι πρόκειται για εφιάλτη. Η μάνα μου περνάει μια κόλαση που δεν φαίνεται να τελειώνει σύντομα. Όλα τα παιδιά με κρατήσατε στα πόδια μου και με βοηθάτε Με αρρωσταίνει ο τρόπος που νταβατζώνουν τον θάνατο του πατέρα μου για να δικαιολογήσουν την επερχόμενη σφαγή. Εκεί που ταιριάζει η θλίψη, γύρω μου υπάρχει οργή. Είστε το μόνο στήριγμα για να συνεχίσω εγώ να κρατάω τη μάνα μου όρθια. Σ΄ ευχαριστώ Κρις που μου δίνεις την πλάτη σου . Θα τα πούμε σύντομα.
Τζέρεμι.
Από: Κρις
Προς: Τζέρεμι
Θέμα: Κρατήσου
Είναι σπουδαίος ο τρόπος που τα αντιμετωπίζεις όλα αυτά. Και ξέρω ότι όλες αυτές οι κραυγές για τον πόλεμο δεν σε βοηθάνε καθόλου.

Πέρα από το ποτάμι
’νοιξαν οι σήραγγες και πήραμε το τρένο για τη Νέα Υόρκη. Ο Penn Station είναι γεμάτος αστυνομικούς. Φοβήθηκα ότι θα με ψάξουν. Πρώτη φορά πήρα μαζί μου το διαβατήριο. Καθώς περπατάμε την 5η λεωφόρο προς το SoHo, με πολιορκεί η εντύπωση ότι είμαι διάφανος. Είμαι ξένος. Είμαι από αλλού. Η Φράνσις φωτογραφίζει διαρκώς χωρίς να μου μιλά. Προσπαθώ να αντισταθώ στο αίσθημα της ετερότητας, που ίσως να είναι απλώς μια μορφή φόβου. Όσες φορές βρέθηκα εδώ, κάθε φορά αισθανόμουν ότι ανήκω απόλυτα και δικαιωματικά εδώ ακριβώς. Πεισματώνω και σκέφτομαι ότι δεν θα παραχωρήσω αυτό το δικαίωμα στον αδιευκρίνιστο φόβο και στις αστερόεσσες που κυματίζουν έξαφνα παντού, με εφιαλτικό λίκνισμα. Στο βάθος του δρόμου υψώνεται εκείνο το τεράστιο νέφος σκόνης. Πίσω του κρύβεται ένας θριαμβευτικός ήλιος.

Πέμπτη μέρα

Από: Τζέρεμι
Προς: Κρις
Θέμα: RE: Κρατήσου
Δεν μπορείς να το φανταστείς.
Είμαι σπίτι με όλη την οικογένεια και κάνουμε ένα πρόωρο μνημόσυνο, μια και δεν έχουμε ακόμα σώμα για κηδεία.

Το Μανχάταν είναι γεμάτο από λευκές κόλλες Α4, πρόχειρα φωτοτυπημένες και αναρτημένες με ταινία σε τοίχους και πόρτες πολυκατοικιών. Κάθε χαρτί και μια λέξη, και από κάτω ένα τεράστιο ερωτηματικό: "Λιβύη;", "Υεμένη;", "Ιράκ;", "Πακιστάν;", "Συρία;". Κανείς δεν ξέρει ποιοι γέμισαν τους δρόμους με αυτά τα εφιαλτικά, απειλητικά χαρτάκια. Την επόμενη μέρα είχαν εξαφανιστεί από παντού.

Έκτη μέρα
Οι αρχές φοβούνται αιφνίδια ξεσπάσματα οργής και περιστατικά παράλογης βίας. Η συλλογικότητα εκκολάπτει μια ιδιάζουσα μορφή παράνοιας. Μοίρασαν στους διαβάτες ένα φυλλάδιο ψυχολογικών οδηγιών:

 

 

 

 

 

Φροντίστε τον εαυτό σας!
Μη ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ
Μην αφήνεστε για πολλή ώρα Πεινασμένοι. Μη μένετε Θυμωμένοι, Μόνοι και Κουρασμένοι. Να τρώτε τακτικά, να κοιμάστε επαρκώς και να μοιράζεστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά σας με τους ανθρώπους γύρω σας. Νιώστε λιγότερο μόνοι. Αν χρειάζεστε να μιλήσετε σε κάποιον ΤΩΡΑ και δεν υπάρχει κανείς, καλέστε 1-800-LIFENET 24ώρες.
Αισθανθείτε ελεύθεροι να νιώσετε καλύτερα!

 


24/9/2001

Από: Κρις
Προς: Τζέρεμι
Θέμα: NONE
Τζέρεμι, πώς είσαι μικρέ; Ο Ντάριλ είπε ότι είχατε την "κηδεία" του πατέρα σου την περασμένη εβδομάδα. Είναι διπλή η απουσία όταν δεν έχεις την ευκαιρία να δεις για τελευταία φορά έστω αυτό το νεκρό σώμα. Και πάλι τα συλλυπητήρια μου. Συγγνώμη που δεν μπόρεσα να έρθω. Τα mail σου ήταν πραγματική πηγή έμπνευσης για μένα. Μείνε δυνατός. Πετάω αργά σήμερα.
Κρατήσου.
Κρις

Το βράδυ πλησιάσαμε με τη Φράνσις το οδόφραγμα στην Canal Street. Το φωτοβόλο νέφος σε μάγευε με ένα γαλάζιο ηλεκτρικό απαύγασμα στην απόχρωση του κοβαλτίου. Οι σειρήνες εξακόντιζαν ολόγυρα τις πορφυρές και πορτοκαλιές ριπές τους. Ήταν τόσο όμορφα! Θυμάμαι εκείνη την τελευταία εικόνα σαν έναν παλλόμενο, υπέροχο πίνακα του Τζάκσον Πόλοκ.

ΤΕΛΟΣ


E-mail:  cchrissopoulos@gmail.com
Website:  http://www.chrissopoulos-vivlia.blogspot.com/