Η Λέσχη Ανάγνωσης


10/01/17

Στην αρχή του 2017 η Λέσχη μας έμεινε λίγο πίσω καθώς αναγκαστήκαμε να αναβάλουμε τρεις φορές τις συναντήσεις μας. Την πρώτη λόγω της άφιξης του προέδρου Obama και τις επακόλουθες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις, την δεύτερη λόγω του παγετού και την τρίτη λόγω σύμπτωσης της ώρας μας με την ώρα συνεδρίασης του ΔΣ της Εταιρείας.

Όμως στις συναντήσεις που προλάβαμε να κάνουμε σχολιάσαμε πολύ ενδιαφέροντα βιβλία και μπορώ να πω ότι περάσαμε ιδιαιτέρως καλά. Εκτός αυτού δεν αργήσαμε να ξαναβρούμε το κέφι και τον ρυθμό μας.

Σας πληροφορήσαμε ήδη για τις επιτυχημένες βραδιές με τον «Εργένη» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου που «άνοιξε» την φετινή περίοδο (1η Νοεμβρίου 2016), καθώς και για την πολύ ενδιαφέρουσα κα ζωντανή βραδιά με το βιβλίο της Λίλας Κονομάρα «Οι ανησυχίες του γεωμέτρη» (22 Νοεμβρίου 2016). Τον Β. Ραπτόπουλο παρουσίασε στη Λέσχη ο Αλέξης Ζήρας και την Λ. Κονομάρα η Αργυρώ Μαντόγλου.

Στις 6 Δεκεμβρρίου σχολιάσαμε το βιβλίο της Κλεοπάτρας Δίγκα: «Το βιβλίο Νο 512» (εκδ. Γαβριηλίδης). Την Δίγκα παρουσίασε στη Λέσχη ο Αλέξης Ζήρας. Πρόκειται για ένα βιβλίο που διακινεί συναισθήματα στον κάθε αναγνώστη, εφόσον το Νο 512 είναι « ένα τετραγωνικό φρεσκοσκαμμένο χώμα. Μέσα του είχε αποθέσει ο εργάτης του νεκροταφείου τους δυο γονείς μου, που είχαν πεθάνει πριν από τρία χρόνια.» Απ’ αυτά τα βωλαράκια χώμα δένεται το νήμα που οδηγεί τον αρχαιολόγο ήρωα του βιβλίου ( persona της συγγραφέως) προς τα πίσω, ολοένα προς τα πίσω. Μέσα από σκόρπιες αναμνήσεις, δοσμένες με παραστατικές εικόνες, ο αναγνώστης μαθαίνει για τη ζωή των δυο αυτών ανθρώπων και της ευρύτερης οικογένειας που ξεκίνησε απ’ τη Σμύρνη λίγο πριν  την Καταστροφή και ξεπερνώντας διαρκείς αναποδιές πρόκοψε στην Αθήνα. Σε  λίγες σελίδες (117 όλες κι όλες) η Δίγκα κατορθώνει να ανασυστήσει τον βίο των προγόνων αναφερόμενη κυρίως στις κρίσιμες στιγμές της διαδρομής τους και επιμένοντας στην εμβληματική μορφή του πατέρα. Ταυτοχρόνως η αφήγηση διακόπτεται κάθε τόσο από τους στοχασμούς του «αρχαιολόγου» καθώς ξεφυλλίζει το Μεγάλο Αρχείο των Νεκρών, που προσδίδουν στο βιβλίο ποιητική δύναμη και στην ιδιωτική ιστορία οικουμενική διάσταση.

Η συζήτηση ήταν ζωηρή και ενδιαφέρουσα. Η Δίγκα, όντας κατά κύριο λόγο ζωγράφος, μας έφερε το άρωμα μιας άλλης τέχνης και μας μετέφερε πρόθυμα στον ιδιαίτερο κόσμο της.

Στις 20 Δεκεμβρίου σχολιάσαμε το μυθιστόρημα του Δημήτρη Σωτάκη: «Η ιστορία ενός σούπερ μάρκετ» (εκδ. Κέδρος). Τον συγγραφέα παρουσίασαν η Αργυρώ Μαντόγλου και η Κατερίνα Ζαρόκωστα. Πρόκειται για ένα ευδαιμονικό βιβλίο, με γραμμένο με χιούμορ, σαρκασμό, τρελή φαντασία και απροσδόκητες εκπλήξεις. Ένα βιβλίο ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες. Αυτά τα στοιχεία τροφοδότησαν με κέφι τη συζήτηση που δεν έλεγε να τελειώσει, ο καθένας κατέθετε τη δική του άποψη, συνήθως εντελώς διαφορετική από τις προηγούμενες. Ο Σωτάκης, γελαστός, ανάλαφρος, ήταν ο πρώτος που απολάμβανε αυτή την πολυφωνία.

Στις 24 Ιανουαρίου είχαμε θεατρική βραδιά. Κατά σύσταση της Δέσποινας Τομαζάνη που έχει αναλάβει αυτόν τον τομέα, διαβάσαμε και σχολιάσαμε το έργο της Χρύσας Σπηλιώτη: «Φωτιά και νερό» (εκδ. Σοκόλη-Κουλεκη). Πρόκειται για ένα σύγχρονο έργο που παίχτηκε με επιτυχία στη σκηνή. Θέμα του ακριβώς οι περίπλοκες και φορτισμένες σχέσεις μεταξύ ντόπιων και μεταναστών. Η Σπηλιώτη χειρίζεται το θέμα της με μεγάλη μαεστρία, φέρνοντας κάθε τόσο, στη σωστή στιγμή,  νέες  πληροφορίες για τα πρόσωπα στο προσκήνιο και αποφεύγοντας στερεότυπα και προπαγάνδα. Έτσι το έργο, παρότι θίγει ένα ζήτημα κοινωνικό, δεν χάνει το δραματικό στοιχείο που προκύπτει από τη σύγκρουση των χαρακτήρων.

Οι θεατρικές βραδιές από τη φύση τους εξελίσσονται διαφορετικά απ’ ό, τι οι λογοτεχνικές. Αρχίζουν με την ανάγνωση κάποιων πράξεων του έργου (αναγνώστες τα μέλη που το επιθυμούν) και ακολουθεί η συζήτηση. Στην προκειμένη περίπτωση, επειδή το θέμα έκαιγε, ακούστηκαν πολλές και διαφορετικές απόψεις και πάλι η βραδιά τράβηξε σε μάκρος. Η Χρύσα Σπηλιώτη, με πραότητα και γλυκύτητα απαντούσε πρόθυμα στις ερωτήσεις. Το ένα έφερνε το άλλο. Εκείνη τη βραδιά μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα μεταξύ μας. Στο τέλος κόψαμε και την πίτα. Το φλουρί έπεσε στην νεαρή Ελληνογερμανίδα Ανέζα Άντροβικ, που μαζί με την Πολωνή Dorota Jedras και τον Ιταλό Freedom Pentimali, υπότροφοι μετάφρασης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη, έχουν ενσωματωθεί στον βασικό πυρήνα της Λέσχης και η διαφορετική ματιά τους είναι εποικοδομητική και πολύτιμη.

Δείτε επίσης


Ο Ferlinghetti 99 ετών

Ο Ferlinghetti 99 ετών

25/03/18
Χρόνια πολλά: 99 ετών έγινε ο Αμερικανός ποιητής και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων Λόρενς Φερλινγκέτι (24 Μαρτίου 1919). Ακολουθεί το ποίημά του «I Am Waiting»
TA BPABEIA ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

TA BPABEIA ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

26/03/19
Με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι  επιφανείς συγγραφείς μέλη της Εταιρείας μας (Χάρης Βλαβιανός, Δημήτρης Κοσμόπουλος και Αλέξης Πανσέληνος) βραβεύτηκαν από τα Ιδρύματα