35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ


18/11/16

35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ


Ένο Αγκόλλι, Ζήσης Σαρίκας, Σωφρόνης Σωφρονίου και Κωνσταντίνος Σπ. Στάικος βραβεύτηκαν από την Εταιρεία Συγγραφέων, παρουσία του Δημάρχου Γιώργου Καμίνη και πολλών σημαντικών προσωπικοτήτων της τέχνης και των γραμμάτων, στη διάρκεια λαμπρής τελετής που διοργάνωσε η Εταιρεία για τα 35 χρόνια από την ίδρυσή της στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων.

Την Βουλή των Ελλήνων εκπροσώπησε ο βουλευτής κ. Δημήτρης Σεβαστάκης, καθηγητής του ΕΜΠ.

Μήνυμα απέστειλε η νέα Υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου:

«Η Εταιρεία Συγγραφέων, η οποία ιδρύθηκε πριν από 35 χρόνια, είναι ο φορέας που εκφράζει μέσα από τις τάξεις του τις πνευματικές και συγγραφικές δυνάμεις του τόπου που αντιστέκονται στην κρίση, η οποία δεν είναι μόνο οικονομική και κοινωνική, αλλά κυρίως ηθική και πνευματική. Οι δυνάμεις αυτές μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην υπέρβαση της κρίσης.
          Εύχομαι στην Εταιρεία σας μακροημέρευση, ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα και με επιτυχία το τόσο σημαντικό έργο της, μέρος του οποίου παρουσιάζεται σήμερα.
          Θα επιδιώξω σύντομα μια συνάντηση γνωριμίας, προσβλέποντας στη συνέχιση της ειλικρινούς και γόνιμης συνεργασίας»
 

Σε εορταστικό κλίμα, σε μια κατάμεστη αίθουσα και συνοδεία μουσικής (με το σαξόφωνο του Αδάμ Δόγκα), παρουσιάστηκαν επίσης οι νέες εκδόσεις της Εταιρείας Συγγραφέων «Greek Writers Today» (e–book) και «Πολλαπλές Αρχαιότητες -Ημερολόγιο 2017» από τις Εκδόσεις Πατάκη, και ο συλλογικός τόμος «Πάθη στη Λογοτεχνία» από τις εκδόσεις Καστανιώτη, καθώς και ο νέος ιστότοπος www.authors.gr της Εταιρείας Συγγραφέων.

Το βραβείο Δαίδαλος απονεμήθηκε από τον Δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη στον αρχιτέκτονα και ιστορικό του βιβλίου Κωσταντίνο Σπ. Στάικο, ενώ το βραβείο Διδώ Σωτηρίου απένειμε στον συγγραφέα, μεταφραστή και επιμελητή εκδόσεων Ζήση Σαρίκα ο Πρόεδρος του ΟΣΔΕΛ Αντώνης Καρατζάς. Για τον Κ. Στάικο μίλησε ο ομότιμος καθηγητής και επίτιμο μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων Άγγελος Δεληβορριάς και για τον Ζ. Σαρίκα ο καθηγητής Φιλοσοφίας στο ΑΠΘ και συγγραφέας Βασίλης Κάλφας.

Για τον Κωνσταντίνο Στάικο, ο Άγγελος Δεληβορριάς είπε:

Αν επιχειρούσε κανείς να μιλήσει, και μάλιστα τηλεγραφικά, για την πολύτιμη προσφορά του Κώστα Στάικου στη μελέτη της ιστορίας του βιβλίου και της ιστορίας των βιβλιοθηκών, πιστεύω πραγματικά πως θα ματαιοπονούσε. Η βαθυστόχαστα εξονυχιστική ερευνητική προεργασία του, καθώς και η ακαταπόνητα συνεχής αναζήτηση νέων μαρτυριών, η εξαιρετική ποιότητα, αλλά και η εντυπωσιακή ποσότητα των κειμένων που εκπροσωπούν την εκδοτική διάσταση της δουλειάς του, έχει ήδη κερδίσει άλλωστε τη διεθνή αναγνώριση. Εγώ θα ήθελα μόνο να εξάρω ένα προφανές οπωσδήποτε γεγονός, ότι το ευρύτατο χρονικό ανάπτυγμα των σχετικών με το βιβλίο ενδιαφερόντων του, καλύπτει ισότιμα τόσο την Αρχαιότητα και τη Μεσαιωνική Περίοδο, όσο και την Αναγέννηση, αλλά και τη Νεότερη Εποχή.
Με αφορμή τη βράβευση από την Εταιρεία των Συγγραφέων και δή στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου της Αθήνας, έναν οργανισμό αφιερωμένο στη μνήμη της αξέχαστης Μελίνας Μερκούρη, θα ήθελα επίσης να σας θυμίσω την πρώτη και σημαδιακή εμπλοκή του Στάικου με το ερευνητικό αντικείμενο στο οποίο επρόκειτο έκτοτε να ταχθεί ολοκληρωτικά. Αναφέρομαι σε μια μεγάλη έκθεση με τίτλο «Η εκδοτική δραστηριότητα των Ελλήνων κατά την εποχή της Ιταλικής Αναγέννησης (1469-1523)», που οργανώθηκε, με τη συνεργασία και του αείμνηστου Μανούσου Μανούσακα, από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1986 επί Μελίνας, ως συμβολή στον εορτασμό για την ανακήρυξη της Φλωρεντίας σε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Το 1987 η ίδια έκθεση με τον ίδιο τίτλο μεταφέρθηκε στο Μουσείο Μπενάκη. Ενώ το 1997, πάντοτε για λογαριασμό του Υπουργείου Πολιτισμού, παρουσιάστηκε στην Εθνική Πινακοθήκη μια άλλη, εξίσου ενδιαφέρουσα έκθεση, με θέμα: «Βιβλιοθήκες. Από την Αρχαιότητα έως την Αναγέννηση, σημαντικές Ουμανιστικές και Μοναστηριακές Βιβλιοθήκες (3000 π.Χ.-1600 μ.Χ.)».
Οι μνείες αυτές συμπληρώνουν ενδεικτικά τον κατάλογο ενός ιδιαίτερα πλούσιου βιογραφικού. Θα ήθελα ωστόσο να παρατηρήσω ότι τον συμπληρώνει και κάτι ακόμα. Μια έκθεση με θέμα την «Αρχιτεκτονική των Βιβλιοθηκών στον Δυτικό Πολιτισμό. Από τη Μινωική Εποχή έως τον Μιχαήλ Άγγελο (1600 π.Χ.- 1600 μ.Χ.)», την οποία εγκαινιάζει στις 30 Νοεμβρίου το Μουσείο Μπενάκη, και στην οποία είστε όλοι προσκεκλημένοι. Αυτή θα είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, η τελευταία δυναμική του παρέμβαση στα ταλαιπωρούμενα σήμερα πολιτισμικά μας δρώμενα.

Για την Εταιρεία και τη μακρά πλέον πορεία της στον κόσμο των ελληνικών γραμμάτων μίλησαν οι πρώην πρόεδροί της Θανάσης Βαλτινός, Βασίλης Βασιλικός και Αλέξης Ζήρας, ενώ διαβάστηκε τιμητικά ολόκληρος ο κατάλογος των εκλιπόντων μελών και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη τους.

Ο Βασίλης Βασιλικός είπε:

Αγαπητοί συνάδελφοι και Μέλη, πρώτη φορά βλέπω τέτοια τεράστια συγκέντρωση και χαίρομαι πάρα πολύ που τιμάτε τα 35χρονα της Εταιρείας που, όπως είπε και ο κ. Βαλτινός πριν,  συγκεντρώνουν ό,τι πιο δυναμικό υπάρχει στο χώρο της λογοτεχνίας. Με ανανεωμένο το αίμα της από πολύ νεώτερους ποιητές, συγγραφείς και δοκιμιογράφους.
Εγώ ήθελα να αναρωτηθώ τι σχέση έχουν οι επέτειοι της Εταιρείας μας με τις Η.Π.Α. Και θα σας πω γιατί το λέω. Γιατί τα 20χρονα συμπέσανε με την 11η Σεπτεμβρίου του 2001 –οι δίδυμοι πύργοι-. Και σήμερα, τα 35χρονα, συμπίπτουν με την αναχώρηση του Ομπάμα από τη χώρα μας.
Μαζί μας βρίσκεται απόψε και ο Πρόεδρος του ΟΣΔΕΛ, με τον οποίο αρχίσαμε τις πρώτες επαφές μας το 2003. Κι είμαι ευτυχής που τελεσφόρησαν και τα μέλη μας έχουν, χάρις στον ΟΣΔΕΛ , ένα επιπλέον έσοδο, αλλά κυρίως γιατί είναι ο βασικός χορηγός μας, εθελοντικά, χωρίς καμιά σύμβαση να τον υποχρεώνει, αντικαθιστώντας το ΥΠ.ΠΟ. που μας εγκατέλειψε, προ κρίσεως, το 2007.
Πέρα από αυτό ήθελα να πω ότι υπάρχουν και άλλα σωματεία, σύλλογοι, εταιρείες λογοτεχνών στη χώρα μας που πρέπει και μ’ αυτούς να συνδεθούμε. Δεν διεκδικούμε καμιά πρωτιά. Είμαστε όλοι το ίδιο,  στρατευμένοι «στων αγγέλων τις τάξεις» (Ρίλκε).
Και να τελειώσω με ένα στίχο του Ελύτη, που σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς πάντα το λέω για να παίρνω κουράγιο και εγώ ο ίδιος.
                                       Ένα και δυο / Τη μοίρα του ήλιου δεν θα την πει κανένας / Ένα και δυο/  Τη μοίρα του ήλιου θα την πούμε εμείς.

Μεταξύ των ομιλητών της εκδήλωσης ήταν η εκδότρια Άννα Πατάκη, ο υπεύθυνος Ελληνικής Λογοτεχνίας των εκδόσεων Καστανιώτη Δημήτρης Ποσάντζης, ο επιμελητής του Ημερολογίου «Πολλαπλές Αρχαιότητες» Δημήτρης Χουλιαράκης, η επιμελήτρια του τόμου «Πάθη στη Λογοτεχνία» Ηρώ Νικοποὐλου και η επιμελήτρια του «Greek Writers Today» Κλαίτη Σωτηριάδου.

Ο Δημήτρης Ποσάντζης είπε:

Είναι μια ξεχωριστή βραδιά η αποψινή για την Εταιρεία Συγγραφέων, της ευχόμαστε χρόνια πολλα ώστε να προστατεύει πάντα τις φωνές των Ελλήνων δημιουργών, να αναδεικνύει και να διαδίδει το έργο τους.
Σημαντική βραδιά όμως είναι και για τις Εκδόσεις Καστανιώτη, διότι παρουσιάζουμε ένα σημαντικό βιβλίο σε συνεργασία με την Εταιρεία, με τίτλο το Τα πάθη στη λογοτεχνία και υπότιτλο 100 φανατικοί συγγραφείς, μια έκδοση που πραγματοποιήθηκε χάρη στη συμβολή 100 εξαιρετικών συγγραφέων και χάρη στη φροντίδα της Ηρώς Νικοπούλου που επιμελήθηκε το βιβλίο.

Είναι το δεύτερο βιβλίο που κάνουμε μαζί, μετά το περσινό Τόποι της λογοτεχνίας, με κείμενα 134 συγγραφέων και επιμέλεια του Μιχάλη Μοδινού. Το βιβλίο που παρουσιάζουμε σήμερα περιέχει κείμενα εμπνευσμένα από ανθρώπινα πάθη κάθε είδους, πάθη που οδηγούν στον θάνατο ή στην ανάσταση. Κατ’ αρχάς τα ερωτικά πάθη, ο ίμερος, η ηδονή, η λαγνεία, η ζήλια, ο κρυφός ή φανερός πόθος για τον άλλο, που μεταστοιχειώνονται συχνά σε οργή, μίσος, και φθόνο, οδηγώντας στην παραφορά, στο αμόκ και ενίοτε στο έγκλημα. Κοντά σε αυτά, και άλλα πάθη, όπως τα πάθη για την τέχνη: τον κινηματογράφο, τη μουσική, τη ζωγραφική και τη φωτογραφία, πρωτίστως βέβαια τη λογοτεχνία – την πεζογραφία και την ποίηση ως εκδοχές μιας άλλης ζωής. Στις σελίδες του βιβλίου, εκτός από τους 100 φανατικούς συγγραφείς, περνούν και  ο Ελύτης, ο Καρούζος, ο Λειβαδίτης, ο Ρίτσος, ο Μπένγιαμιν, ο Τρυφώ, ο Μποντλέρ, ο Ναμπόκοφ, ο Βιενέ, ο Σενέκας, ο Θεοφάνης ο Κρης και άλλοι πολλοί που μαρτυρούν διαμεσολαβημένα τα δικά τους πάθη. Από την έκδοση δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα παρηγορητικά πάθη, πάθη ζωής και θανάτου κι αυτά: η λατρεία στο τσιγάρο, στο αλκοόλ, στα ναρκωτικά και στον κάθε είδους τεχνητό παράδεισο. Με πάθη που γεννούν όλες οι αισθήσεις, από το μικρό σιωπηλό θάλαμο μιας πυραμίδας έως τη σκοτεινή αίθουσα ενός ξεπεσμένου τσοντάδικου, στο βιβλίο εμφανίζονται άνθρωποι ερωτευμένοι, δαιμονισμένοι, πάσης φύσεως βουλιμικοί, φετιχιστές, τζογαδόροι, αλλά και διεστραμμένοι, κλεπτομανείς, βιαστές, απατεώνες, λογοκλόποι, ακόμα και χαφιέδες. Ανάμεσά τους κι άλλοι, με απρόβλεπτες ενίοτε ιδιαιτερότητες: κάποιοι γοητευμένοι από τα τηγανητά ή τα βραστά αυγά, ή άλλοι βασανισμένοι από περίεργες παθήσεις, όπως αυτή της λυσοκορδονιάσεως, της πάθησης δηλαδή κατά την οποία κάποιος υποφέρει επειδή λύνονται τα κορδόνια των υποδημάτων του. Το βιβλίο αυτό όμως, είναι προπάντων ένας φόρος τιμής στο πάθος για τον λόγο, τη γραφή, την συγγραφή, την ανάγνωση και το βιβλίο. Εκ μέρους των εκδόσεών μας ευχαριστώ όσους συνεργάστηκαν γι’ αυτόν τον τόμο. Ευχαριστίες ιδαίτερες οφείλω στην Ηρώ Νικοπούλου και την Αγγελική Στρατηγοπούλου, στο διοικητικό συμβούλιο της Εταιρείας και βέβαια στον πρόεδρό της Δημήτρη Καλοκύρη. Όπως προείπα, η έκδοση αυτού του τόμου είναι μια σημαντική στιγμή στην ιστορία των Εκδόσεων Καστανιώτη και, βέβαια, ευχαριστώ όλους τους συγγραφείς που μοιράστηκαν μαζί μας τις καταγεγραμμένες, και όχι μόνον, αγωνίες τους.

Παρουσιάζοντας τα Πάθη στ λογοτεχνία, η επιμελήτρια του τόμου Ηρώ Νικοπούλου είπε:

Μοιάζει σαν τα «Πάθη» να είναι το κύριο πιάτο της λογοτεχνίας, το σπέσιαλ μενού της.Όλες οι αφηγήσεις του ανθρώπου καταγίνονται με τα πάθη, από τις αρχαίες μυθολογίες, τις ιερές Γραφές των θρησκειών, έως την σύγχρονη λογοτεχνία που βρίσκει τώρα τρόπους πολύ προσωπικούς να αγγίξει το ολέθριο καταγωγικό αποτύπωμα, που μπορεί και σηκώνει στο φως του απλού ηλεκτρικού λαμπτήρα -κάποτε αναζητώντας ένα Άλλο Φως- το ματωμένο χέρι, τον παραμορφωμένο εαυτό, και κάνει την αναγνώριση τολμώντας την καταγραφή. Ατρείδες, Φάουστ, Μάκμπεθ διατρέχουν με μεγάλα θορυβώδη βήματα τους αιώνες οδυνηρά και επαναληπτικά μέχρι που συναντούν τους λάιτ συγγενείς τους στο αστυνομικό μυθιστόρημα και στους ήρωες των ημερών μας. Υπεροψία, ζήλια, εκδίκηση, ερωτική προδοσία, ηδονοβλεψία, ναρκωτικά, είναι κάποιες από τις εκδοχές του πάθους με τα οποία καταπιάνονται οι εκατό συγγραφείς του τόμου στα μέχρι εξακόσιες περίπου λέξεις ποιήματα και διηγήματα που έστειλε ο καθένας.
Αρχικά όταν ανέλαβα την συγκέντρωση και τον συντονισμό του υλικού για τα «Πάθη στη λογοτεχνία» (μια πρόταση του Δημήτρη Καλοκύρη), πίστευα ότι πρόκειται για μια απλή διεκπεραιωτική διαδικασία, τελικά αποδείχθηκε πως δεν ήταν μόνον αυτό. Κάθε κείμενο που έπαιρνα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο ήταν για μένα και μια μικρή έκπληξη και όσο πλήθαιναν οι συμμετοχές τόσο χαιρόμουν για την πραγματοποίηση του στόχου που είχαμε βάλει. Και ένας από τους στόχους αυτής της έκδοσης είναι η επικοινωνία μας με το αναγνωστικό κοινό. Η Εταιρεία Συγγραφέων δεν είναι ένα συνδικαλιστικό σωματείο, είναι ένα σώμα δημιουργών που φυσικό είναι να θέλει να επικοινωνήσει με τον υπόλοιπο κόσμο του βιβλίου αξιοποιώντας το πλούσιο δυναμικό της και μέσα από συλλογικά έργα. Γι’ αυτό και πιστεύω πως είναι πολύ σημαντικό που τα κείμενα του τόμου είναι ανέκδοτα, και αποτελούν μια νέα λογοτεχνική κατάθεση σε ένα νέο θέμα. Θεωρώ πως έτσι γίνεται το βιβλίο πιο ελκυστικό για τον αναγνώστη, και έχω την πεποίθηση πως είναι καλό αυτό να γίνεται σε κάθε συλλογική θεματική έκδοση.
Κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συγγραφείς που συμμετείχαν με τα κείμενά τους σ’ αυτή την έκδοση, που αποδεικνύει πως πέρα από το προσωπικό έργο του καθενός μας, υπάρχει ακόμα ενδιαφέρον και ομορφιά στην συλλογικότητα.

 

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τις εκδόσεις Καστανιώτη και τον Δημήτρη Ποσάντζη, γι’ αυτή την δεύτερη συνεργασία με την Εταιρεία Συγγραφέων και για το ωραίο αποτέλεσμα του τόμου, που σε λίγο θα κρατάτε όλοι στα χέρια σας.

Ο Δημήτρης Χουλιαράκης, παρουσιάζοντας το Ημερολόγιο 2017 «Πολλαπλές αρχαιότητες», είπε:

Πείτε το παρωχημένα  ρομαντικό, πείτε το ρουστίκ και γραφικό, πείτε το αφελές, πείτε όπως θέλετε: τα θεματικά αυτά ημερολόγια που εκδίδει η Εταιρεία εδώ και 24 χρόνια -και βέβαια το νεότευκτο «Πολλαπλές αρχαιότητες» που είχα το προνόμιο να επιμεληθώ- τα βλέπω προσωπικά σαν ένα μεγάλο τραπέζι όπου ο καθένας φέρνει το όψον, το προσφάγι του που λέγαν και οι παππούδες μας, και φιλεύει τους ομοτράπεζους. Το βλέπω σαν μια ευκαιρία να σηκώσουμε για λίγο τα μάτια από το πιάτο μας -τη δουλειά μας στην οποία είμαστε εμμονικά προσηλωμένοι- και να κοιτάξουμε τι φτιάχνει ο διπλανός μας. Αυτό έχει, νομίζω, πολλαπλά οφέλη: μας προσφέρει νέα ερεθίσματα, μας εξοικειώνει με διαφορετικές οπτικές, μας δίνει μια κλίμακα σύγκρισης, να δούμε πόσο καλύτεροι ή χειρότεροι τεχνίτες είμαστε. Κυρίως, όμως, ενισχύει τη συνείδησή μας ότι, ανεξάρτητα από εκείνα που μας χωρίζουν, όσο σημαντικά κι αν φαντάζουν στα μάτια μας, μας ενώνει αυτή η μεγάλη δημιουργική οικογένεια, η Εταιρεία Συγγραφέων, που της εύχομαι άλλα 35 κι ακόμη τόσα χρόνια λαμπρής ζωής και δράσης. Να είμαστε όλοι μας πάντοτε καλά και να μη σταματάμε να γράφουμε!

Ο Πρόεδρος Δημήτρης Καλοκύρης και η Γενική Γραμματέας Αγγελική Στρατηγοπούλου συντόνισαν τις παρουσιάσεις και τις βραβεύσεις, το βραβείο Κουμανταρέα απένειμε ο Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Γιώργος Χουλιάρας, το βραβείο Βαρβέρη απένειμε η Αλίκη Βαρβέρη, ενώ τα γλυπτά των βραβείων «Διδώ Σωτηρίου» και «Δαίδαλος» είχαν φιλοτεχνηθεί από τη συγγραφέα, εικαστικό και επίσης μέλος του Δ.Σ. Ηρώ Νικοπούλου.

Ένο Αγκόλλι με το βιβλίο του Ποιητικό αίτιο (εκδ. “Εντευκτηρίου”) και Σωφρόνης Σωφρονίου με το Οι πρωτόπλαστοι (εκδ. Ροδακιό) αποτέλεσαν την μεγάλη έκπληξη της βραδιάς, καθώς στη δημοσιότητα είχαν δοθεί μόνο οι βραχείες λίστες για τα βραβεία πρωοτεμφανιζόμενων συγγραφέων, και οι παρευρισκόμενοι αδημονούσαν να μάθουν τα ονόματα των τελικών «νικητών»:

Για τη βραύευση του Ένο Αγκόλλι, ο Νίκος Λάζαρης είπε:

Απόψε, ο Νίκος Δαββέτας κι εγώ (έχοντας νοερά στο πλάι μας τον αείμνηστο Ερρίκο Μπελιέ),θα απονείμουμε το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή για το έτος 2015 που έχει θεσμοθετήσει η Εταιρεία Συγγραφέων πριν από τέσσερα χρόνια στη μνήμη τού αλησμόνητου Γιάννη Βαρβέρη. Η φετινή απονομή τού βραβείου, συμπίπτει με την πανηγυρική εκδήλωση για τον εορτασμό των 35 χρόνων από την ίδρυση τής Εταιρείας Συγγραφέων. Το ετήσιο βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή τής Εταιρείας Συγγραφέων στη μνήμη τού Γιάννη Βαρβέρη, έχει μιαν ιδιαιτερότητα: Είναι το μοναδικό βραβείο στη χώρα μας,στην τριμελή επιτροπή τού οποίου συμμετέχουν αποκλειστικά και μόνο ποιητές και όχι πανεπιστημιακοί,φιλόλογοι και θεωρητικοί τής λογοτεχνίας,όπως συμβαίνει σε αντίστοιχες επιτροπές. Είναι, επίσης, ένα βραβείο που περιβάλλεται από το αδιαφιλονίκητο κύρος τής Εταιρείας Συγγραφέων. Αυτό σημαίνει ότι απονέμεται με αυστηρά, όσο γίνεται πιο αντικειμενικά κριτήρια,χωρίς τις γνωστές σε όλους μας έξωθεν παρεμβάσεις που συνιστούν μια από τις πολλές παθολογίες τού πολιτιστικού μας βίου. Τόσο ο Νίκος Δαββέτας,όσο κι εγώ, θα θέλαμε το φετινό βραβείο να απονεμηθεί σε όλους τους παραπάνω ποιητές και ποιήτριες. Αυτό όμως,δυστυχώς, δεν μπορεί να γίνει. Το βραβείο θα το παραλάβει ένας ή μία. Οι υπόλοιποι, όμως, που περιλαμβάνονται στον βραχύ κατάλογο, με κανένα τρόπο δεν πρέπει να απογοητευθούν.Η εξαιρετικά δύσκολη τέχνη τής ποιήσεως δεν είναι ένας αγώνας ταχύτητας για να κριθεί στα πρώτα μέτρα. Είναι ένας μαραθώνιος. Και στον μαραθώνιο, κερδίζουν, τελικά, αυτοί που είναι οπλισμένοι με υπομονή,επιμονή, αντοχή και πείσμα!

Τις επιτροπές βραβείων Βαρβέρη και Κουμανταρέα απάρτιζαν οι Νίκος Δαββέτας, Νίκος Λάζαρης και Ερρίκος Μπελιές (στη μνήμη του οποίου αφιερώθηκε η απονομή του βραβείου Βαρβέρη) και Θανάσης Βαλτινός, Μάρω Δούκα και Αχιλλέας Κυριακίδης αντίστοιχα (ο οποίος και παρουσίασε το σκεπτικό της επιτροπής):

Το έργο του συγγραφέα ο οποίος τιμάται με το νεωστί αθλοθετημένο από την Εταιρεία Συγγραφέων «Βραβείο Μένη Κουμανταρέα για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστοριογράφο», συνιστά ένα αξιοπρόσεκτο ντεμπούτο στη μυθοπλασία, μια εντυπωσιακή και πολλά υποσχόμενη πρώτη εμφάνιση. Σε αντίθεση από τη συνήθη πρακτική, ο συγγραφέας τολμά, από το πρώτο του κιόλας βιβλίο, μια μεγάλη μυθιστορηματική σύνθεση και χειροτεχνεί ένα εκπληκτικό ψηφιδωτό αφηγήσεων, χρησιμοποιώντας τους πιο σύγχρονους λογοτεχνικούς τρόπους και συνυφαίνοντας το τοπικό με το παγκόσμιο. Στο μυθιστόρημά του παρελαύνουν πρόσωπα από διάφορες εποχές και τόπους, διάσημοι και άσημοι, επινοημένοι και πραγματικοί. Όλοι τους θα πάρουν το λόγο. Κι όλοι θα αφηγηθούν τις ιστορίες τους, τραγικές ανθρώπινες ιστορίες αγάπης και μίσους, μετανάστευσης και προσφυγιάς, αλλά και καλλιτεχνικής αφιέρωσης ή απογοήτευσης από την τέχνη. Ο χρόνος της ιστορίας από τον 21ο αιώνα επιστρέφει στις αρχές του 20ού, και από κει καταδύεται απότομα στον 16ο για να φτάσει μέχρι την εποχή του Αποστόλου Παύλου. Κι όλος αυτός ο περιπετειώδης χρονότοπος προβάλλεται πάνω στον καμβά του περίφημου Κήπου των επίγειων απολαύσεων του Ιερώνυμου Μπος, στις παραμορφωτικές και φαντασμαγορικές εικόνες του οποίου περιπλανιούνται ως πρωτόπλαστοι οι μυθιστορηματικοί χαρακτήρες του βιβλίου. Κι αν ο Θεός τούς έσπρωξε στην πτώση, σύμφωνα με την ερμηνεία του μυθοπλαστικού ζωγράφου; Παραδέρνοντας σ’ έναν κόσμο χωρίς ηθικό έρμα, αναζητούν πολύπλοκες απαντήσεις σε απλά και (γι’ αυτό, ίσως) αναπάντητα ερωτήματα: Τι είναι αμαρτία και τι ευθύνη; Υπάρχει ελεύθερη βούληση και ελεύθερη επιλογή; Και η τέχνη…; Ο συγγραφέας, προφανώς με κόπο και μόχθο, πολυετή έρευνα και αναζήτηση, έστησε μια έκκεντρη αφήγηση που ισορροπεί διαρκώς μεταξύ Ιστορίας και μυθοπλασίας, πραγματικότητας και επινόησης· μια αφήγηση γεμάτη οιονεί και πραγματικά παραθέματα, η οποία ενσωματώνει διάφορα είδη λόγου (το λόγο της εφημερίδας, το ημερολόγιο, την ηλεκτρονική και επιστολική αλληλογραφία κ.λπ.), χρησιμοποιεί διάφορα γλωσσικά ιδιώματα και εναλλάσσει αφηγηματικούς τρόπους, φωνές και προοπτικές. Φιλόδοξο μυθιστόρημα, από το οποίο μπορεί να μην απουσιάζουν μικρο-ατασθαλίες και μια διάθεση διδακτισμού, όμως το τελικό αποτέλεσμα ξεπερνά κατά πολύ τη συνήθη κακοφωνία που προκαλεί η ετερόκλητη πρόσμειξη υλικού, ενώ η γοητευτική αφήγηση κερδίζει τον αναγνώστη και τον παρασύρει με την πολυφωνική μουσική του, χαρακτηριστικό κάθε μυθιστορήματος που σέβεται τον εαυτό του και την καταγωγή του. Η τριμελής κριτική επιτροπή που ορίστηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο της Εταιρείας Συγγραφέων (Θανάσης Βαλτινός, Μάρω Δούκα και ο ομιλών) αποφάσισε ομόφωνα την απονομή του πρώτου «Βραβείου Μένη Κουμανταρέα για τον καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο μυθιστοριογράφο» στον Σωφρόνη Σωφρονίου για το μυθιστόρημά του Οι πρωτόπλαστοι (Εκδόσεις Ροδακιό).

Τέλος, πραγματοποιήθηκε και η υποδοχή των νέων μελών της Εταιρείας Συγγραφέων (τακτικά μέλη ο ποιητής και κριτικός Γιάννης Κουβαράς και η κριτικός και μεταφράστρια Κατερίνα Σχινά, επίτιμα ο αρχιτέκτων και συγγραφέας Μανόλης Κορρές, ο ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Θεοδόσης Πυλαρινός και ο καθηγητής Γλωσσολογίας Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, και αντεπιστέλλοντα ο Χοακίμ Γκεστί Μπαουτίστα (Καταλονία, Ισπανία), ο Βασίλης Λαμπρόπουλος (ΗΠΑ), ο Βασίλης Παπαγεωργίου (Σουηδία), ο Δημήτρης Τζιόβας (Μπέρμιγχαμ, Μεγάλη Βρετανία) και ο Ντέιβιντ Χάρσεντ (Ρόχαμπτον, Μεγάλη Βρετανία).

Το νέο μέλος Χοακίμ Γκεστί, που είχε έρθει από την Βαρκελόνη, μίλησε ελληνικά:

Αγαπητοί συνάδελφοι, κυρίες και κύριοι, είναι για μας μεγάλη τιμή και χαρά που η Εταιρία Συγγραφέων μας δέχτηκε σαν αντεπιστέλλοντα μέλη της. Μιλάω στον πληθυντικό, γιατί θα ήθελα να τη συμμεριστώ με τη γυναίκα μου, την Moνσερά Φρανκεσα, που είναι σήμερα εδώ, με την οποία έχω μοιραστεί ζωή και δουλειά τόσα χρόνια. Οφείλω να ομολογήσω ότι όταν μου ανακοινώθηκε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο πρότεινε το όνομά μου στη Γενική Συνέλευση ως νέο μέλος της εταιρίας, τρόμαξα, βασικά γιατί δεν είμαι συγγραφέας, είμαι απλώς ένας μεταφραστής που προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί, πράγμα μου πολλές φορές δεν είναι καθόλου εύκολο. Ευτυχώς, τα τελευταία γεγονότα, με την απονομή του βραβείου Νόμπελ στο τραγουδοποιό Bob Dylan, και πιο πρόσφατα ακόμα του Νόναλντ Τραμπ ως πρόεδρο της Αμερικής, με ελευθέρωσαν από τις τύψεις που ένιωθα.

Πέρα από την πλάκα, η ιστορία των σχέσεων ανάμεσα στους δυο λαούς μας στο λογοτεχνικό πεδίο είναι παλιά και άρχισε με τον Καταλανό Antoni Rubio i Lluch, το 1897, κατά τη διάρκεια του ελληνικού αγώνα για την απελευθέρωση της Κρήτης, όταν ο πρώτος φιλέλληνας της Ιβηρικής Χερσονήσου, έγραψε ένα συναισθηματικό μανιφέστο υποστήριξης της ελληνικής πολιτικής στην Κρήτη. Λίγα χρόνια πριν, το 1881, ο ίδιος Antoni Rubio εισήγαγε τη Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία στην χώρα μας, με την μετάφραση του Λουκή Λάρα του Βικέλα, του οποίου ήταν προσωπικός φίλος.

Έχουν περάσει πολλά χρόνια και άλλες γενιές πήραν τον πυρσό του και συνέχισαν την δουλεία του. Και τώρα εμείς, η σύζυγός μου και εγώ, μαζί με άλλους φίλους και συνεργάτες αφιερώνουμε στη προώθηση της Ελληνικής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού της στην Καταλονία, όχι μόνο μέσω μεταφράσεων -περισσότερα από είκοσι τα δικά μας προς το παρόν-, αλλά κυρίως μέσα από το Καταλανικό Συλλόγο Νεοελληνιστών, μια μικρή αλλά και δυναμική οργάνωση που ιδρύθηκε πριν από δώδεκα χρόνια με αυτόν τον σκοπό. Σκοπό που θα θέλαμε να είναι αμοιβαίος και να βοηθήσει στη διάδοση και της καταλανικής κουλτούρας και λογοτεχνίας στην Ελλάδα.

 

(Φωτογραφίες του Παναγιώτη Τραπάτσα)

35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ35 ΧΡΟΝΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ

Δείτε επίσης


Aνακοίνωση για τον θάνατο του Νάνου Βαλαωρίτη

Aνακοίνωση για τον θάνατο του Νάνου Βαλαωρίτη

13/09/19
Aνακοίνωση για τον θάνατο του Νάνου Βαλαωρίτη  Η εξόδιος ακολουθία, θα πραγματοποιηθεί στις 21 Σεπτεμβρίου 2019 (ημέρα Σάββατο), στις 11.00 π.μ., στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών   «Θα
Σε εξέλιξη οι βασικές προσκλήσεις του Προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη/Πολιτισμός

Σε εξέλιξη οι βασικές προσκλήσεις του Προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη/Πολιτισμός

26/12/22
Το Γραφείο Δημιουργική Ευρώπη Ελλάδας συνεχίζει την περιοδική ενημέρωση των Πολιτιστικών και Δημιουργικών Φορέων μέσα από το παρόν Newsletter σχετικά με τις τελευταίες